تورم (به انگلیسی Inflation) از نظر علم اقتصاد به افزایش سطح عمومی تولید پول، در آمدهای پولی و یا قیمت اشاره دارد.

نرخی که به وسیله آن، قیمت کالا و خدمات مختلف افزایش می‌یابد، تورم نام دارد. به عبارت ساده‌تر؛ به افزایش تدریجی قیمت کالاها در یک دوره زمانی، تورم می‌گویند که وجود آن دلایل مختلفی دارد.

شاخص قیمت مصرف کننده (CPI): روشی است که توسط دولت‌ها، برای تعیین قیمت خرده‌فروشی کالا و خدمات، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در این روش، بیش از 80 هزار کالا و خدمات از چندین هزار دسته مختلف، در گروهی به نام “سبد بازار” را مد نظر قرار می‌دهند و تغییرات قیمت آن‌ها را بررسی می‌کنند. به طور کلی؛ تغییرات در CPI به منظور ارزیابی تغییرات قیمت مرتبط با هزینه زندگی مردم مورد استفاده قرار می‌گیرد و آن را به یکی از رایج‌ترین آمارهای مورد استفاده جهت شناسایی دوره‌های تورمی تبدیل می‌کند.

به کاهش پیوسته و مداوم سطح عمومی قیمت ها تورم منفی یا فروکش (deflation) گفته می شود یعنی اگر در محاسبه تورم ، نرخ تورم بدست آمده به طور مداوم کاهش یابد و سپس منفی شود در این صورت می گوییم که اقتصاد دچار تورم منفی شده است، همانطور که مشاهده می کنیم تورم منفی دقیقا تعریفی عکس تورم (inflation) دارد

در زمان بروز تورم منفی درست مانند زمانی که نرخ تورم مثبت می شود و هر ماه در حال افزایش است و افراد سعی می کنند تا پول در اختیار خود را به دارایی با ارزشی تبدیل کنند و مدام نگران از دست رفتن قدرت خرید خود هستند، در تورم منفی نیز افراد میل زیادی به پس انداز پیدا کرده و از اینرو باعث خطر وقوع رکود در اقتصاد می شوند. درست مانند زمانی که به دلیل تورم ممکن است سرعت گردش پول در جامعه افزایش یافته و باعث رشد مستمر قیمت ها و تورم جدید شود.